Kavafis (İki Şiir)







Gözüm işimin üstünde, seviyorum onu
Ama bugün kompozisyonun ağır gitmesi hevesimi
                                                                     kaçırdı.

Gün etkiledi beni. Karardıkça
 kararıyor hava. Bir yağmur, bir rüzgar.
Konuşmak değil, seyretmek istiyor canım.
Bu resimde şimdi, çeşmenin yanına uzanmış
güzel bir delikanlıya bakıyorum,
koşmaktan bitkin düşmüş olacak.
Ne güzel bir çocuk: tanrısal bir öğle
tatlı uykulara sürüklemiş onu-
Oturuyor, öylece bakıyorum bir süre.
Ve işte resim sanatı ki yeniden soluk veriyor bana.
 (Resim Sanatı)








Bu açık saçık fotoğrafta, sokakta
(gizlice satılan polisten)
ne arıyor bu rüya gibi yüz?
Nasıl girdin buraya?

Ne rezil, ne pespaye yaşamın var kim bilir?
Ne iğrenç bir yerde poz verdin?
Nasıl ucuz bir ruhun olmalı!
Daha beteri olsan bile,
rüya bir yüzsün yine de benim için, 
hazza adanmış, bir Yunanlının
yaşayacağı türden, onun için yaratılmış-
böyle kalacaksın hep benim için, böyle yazacak seni şiirim.
(Fotoğraf)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder