Nietzsche'nin Zerdüşt'ün başına yazdığı söz, bütün felsefe metinleri için geçerlidir: "Herkes için ve Hiç kimse için"... Bu da şu demek: "Anlayabilecek durumda olan herkes anlayabilir; ama işte, hiç kimse o durumda değil."
Oruç Aruoba - De Ki İşte
*
Güneş çoktan battı; çayır ıslak, ormandan geliyor serinlik.
Yabancı biri var etrafımda ve düşünceli düşünceli bakıyor bana. Ne? Yaşıyor musun hala, Zerdüşt?
Neden? Niçin? Neyle? Nereye? Nerede? Nasıl? Budalalık değil mi hala yaşıyor olmak? -
Ah, dostlarım, akşamdır, bana bunları sorduran. Bağışlayın hüznümü!
Akşam oldu: Bağışlayın, akşam oluşunu!
*
Ey üzerimdeki gök, bana mı bakıyorsun? Benim tuhaf ruhuma mı kulak veriyorsun?
Yeryüzündeki tüm şeylerin üzerine düşen bu çiy tanesini ne zaman içeceksin - ne zaman içeceksin bu tuhaf ruhu -
- ne zaman, ey sonsuzluk pınarı! Seni neşeli, ürkütücü öğle uçurumu!
Ne zaman içeceksin ruhumu, geriye, kendine?
Böyle Söyledi Zerdüşt
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder