...
Düşünmüyorum, düş görüyorum.
...
Hayatım pasiflik ve düşten ibaret.
...
Ne kendimi hatırlamak ne de tanımak istiyorum
Çok kalabalık oluyoruz,
kim olduğumuzu bulmaya çalıştığımızda.
...
Uçurumdur benim çitim
Ben olmanın ölçüsü yok.
...
Bugün saçma ve doğru bir şey hissettim aniden:
Hiç kimse olduğumun bilincine bir çırpıda vardım.
...
Her şeyi hayal edebilirim, çünkü ben hiçim.
...
Obur ve ateşli bir okur olan ben, okuduğum kitapların hiçbirini
hatırlamıyorum; çünkü okumak, kendi düşüncemin, kendi düşlerimin
bir yansısıydı, daha doğrusu düşe teşvik...
...
Yakın bir dostum olmasıdır idealim; uyanıkken gördüğüm bir
düşüm bu benim, ama asla olmayacak böyle biri.
...
Temel bir edim olan yazmanın münasebetsizliğine ve
bu yöndeki her çabanın mutlak yararsızlığına derinden iknayım.
...
Deliyim, evet, deli, mademki
büyüklüğü istedim
Yazgının bahşetmediği
...
Kendimi tüm gücümle ve ruhumla adadığımı hissettiğim misyona olan borcum, onu mutlak bir kusursuzlukla gerçekleştirmek ve eksiksiz bir ciddiyetle yazıya dökmektir.
...
Belki de benim yeryüzünde hiçbir misyonum yoktur
Hiçbir ruh benimki kadar sevgi dolu ya da müşfik, benimki kadar nezaketle,
duygudaşlıkla, şefkati ve sevgiyi ilgilendiren her şeyle bu kadar dolu değildir.
Ama benim kadar yüzüstü bırakılmış ruh da yoktur.
...
Etrafımdaki hiç kimsede, benim içimdeki duyarlılığın, özlem
ve ihtirasların, derin tinsel varlığımın temelini oluşturan her şeyin
ritmiyle çarpan bit tutum bulamıyorum hayata karşı.
...
f.p.
21.2.2015 |
düşleri beslemeye devam...
YanıtlaSilama sen, gerçek sen değil, ruhumun derinliklerindeki sen, hiç peşimi bırakmayan, her yerde beni izleyen, düşlerimdeki sen, neredeyse seninle birlikte acı çekiyorum. hayır, hakkında hiçbir şey bilmek istemiyorum.
YanıtlaSil