Özlem, söndürülmemiş mumdur.
Özlem, yakılamayan mumdur.
Özlem, yanmayan mumdur.
Özlem, mumundur.
Özlem, mumumdur -
Ama, bir o kadar da:-
Özlem, hep yeniden yakılan mumdur.
Özlem, sürekli yanan mumdur.
Özlem, benim, mumundur -
Özlem, senin, mumumdur.
Özlem en alt düzeyine indiği zaman bile, direngen bir ateş olarak sürdürür yanmasını:
Özleyen, özleneni ancak çok uzun bir zaman süresi sonra görebileceğinden, bütün arada akıp geçecek zaman, sanki tek bir anda, özleyenin kafasına-özleme-dolar sonra da, boyuna yineleyip durur kendini:
Özleyenin özlenene yeniden kavuşması,
şu kadar zaman alacaktır ya bu, özleyen için, arada geçen yaşamının her bir anında, yeniden ve yeniden biriken kocaman bir toplamdır -boyuna toplanan ve biriken bir toplam...
Özlem, boyuna, toplanır, birikir.
Özlem, biriken toplamdır.
Özlem, toplanıp birikir
Özlem, toplam birikimdir.
Özlem, yokluğun küllerinden varlığın ateşini yakar.
Özlem bu yüzden yakıcıdır.
Oruç Aruoba
# Sana
# Mum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder