I place a delphinium, Blue, upon your grave



Gökmavisi denizlerde
İnci avcıları

Ölüler adasını yalayan
Derin sular

Mercan limanlarda
Amfora altın döküyor

Kıpırtısız denizdibinin üzerine
Orada yatıyoruz

Unutulmuş gemilerin kabaran
Yelkenleriyle yelpazelenerek

Derinlerden gelen
Hazin rüzgarlarla savrularak

Yitik Oğlanlar
Sonsuza kadar uyuyorlar

Candan bir kucaklaşmada
Tuzlu dudaklar değiyor birbirine

Denizaltı bahçelerinde
Serin mermer parmaklar

Antik bir gülümseyişe dokunuyor

Denizkabuğu sesleri
Fısıldaşıyor

Derin aşk med cezirle
sonsuza kadar sürükleniyor

Onun kokusu
Ölümüne yakışıklı

Güzelliğinin yazında

Blue jean'i
Ayak bileklerinde

Hortlaksı gözümde mutluluk

Öp beni dudaklarımdan
Gözlerimden

Adımız unutulacak zamanla

Kimse işlerimizi hatırlamayacak


Hayatımız bir bulutun
son izleri gibi kaybolacak

Ve güneşin ışınlarıyla kovalanan bir sis gibi
Dağılıp gidecek

Çünkü bir gölgenin geçişidir zamanımız

Ve hayatlarımız, kıvılcımlar gibi,
Ekin saplarının arasından çakıp gidecek.

Mezarının üstüne bir hezaren bırakıyorum,
Mavi.

Çeviri: Meltem Ahıska
...






« Pearl Fishers In Azure Seas Deep waters Washing the isle of the dead In coral harbours Amphora Spill Gold Across the still seabed We lie there Fanned by the billowing Sails of forgotten ships Tossed by the mournful winds Of the deep Lost Boys Sleep forever In a dear embrace Salt lips touching In submarine gardens Cool marble fingers Touch an antique smile Shell sounds Whisper Deep love drifting on the tide forever The smell of him Dead good looking In beauty's summer His blue jeans Around his ankles Bliss in my ghostly eye Kiss me On the lips On the eyes Our name will be forgotten In time No one will remember our work Our life will pass like the traces of a cloud And be scattered like Mist that is chased by the Rays of the sun For our time is the passing of a shadow And our lives will run like Sparks through the stubble. I place a delphinium, Blue, upon your grave»

1 yorum:

  1. Derek Jarman'ın son filmi Blue sadece mavi bir görüntüden oluşuyor. Bu görüntülerle beraber Jarman'ın aids olduğu süre boyunca tuttuğu günlüğünden yazılar Simon Fisher Turner'ın müziği eşliğinde çeşitli isimler tarafından seslendirilmiş. Tamamını izleyemedim (dinleyemedim), ama metnin tamamını 95'te Nisan Yayınlarından çıkan Meltem Ahıska çevirisinden okudum.

    Jarman'ın Sebastiane ve Caravaggio filmlerini daha önce izlemiştim. Bu sefer kısalarına ve diğer filmlerine de göz attım. Caravaggio'su en iyi işlerinden biri. Ama en dokunaklısı, vedası mahiyetindeki Blue. Yukarıda hazırladığım video blue'da yer alan son sözler.


    Blue gibi, benzer bir metni, yazar ve fotoğrafçı Herve Guibert'ın Hastane Günlüğünü okumuştum. Guibert de aids'le mücadelesini filme çektiği kayıtlar bırakmış, youtube'da parça parça yer alıyor. blogta kısaca dokunup geçmiştim: https://kaotikbenlik.blogspot.com.tr/search?q=herve+guibert

    YanıtlaSil