Sade'dan Queer Öyküler

Sade'dan Queer Öyküler

Kestane Çiçeği

Sizlere bu konuda kesin bir güvence veremem ama kimi bilim adamlarının, kestane çiçeğinin tıpkı Adem soyunun üremesi için doğanın erkeklerin böğrüne yerleştirmekten mutluluk duyduğu o üretici tohumlar gibi koktuğuna insanları inandırdıkları söylenir.

Valentine Hugo "Sade"

Yaklaşık on beş yaşlarında, babaevinden dışarı adımını atmamış genç bir kız, bir gün annesi ve sevimli bir rahiple birlikte, iki yanı kestane ağaçlarıyla çevrili bir yolda dolaşmaktaydı. Kestane çiçeklerinin kokusu yukarıda sözünü ettiğimiz anlamda kaplamıştı çevreyi.

"Aman Tanrım” der genç kız annesine, kokunun nereden geldiğini anlamaksızın. “Şu tuhaf koku... içinize çekin anne, soluyun lütfen... Yakından tanıdığım bir koku bu."

"Susunuz, kızım, böyle şeyler söylemeyiniz, lütfen."

"Peki ama neden anne, bu kokunun bana hiç yabancı gelmediğini söylemekte bir kötülük görmüyorum, üstelik de bu koku bana kesinlikle çok tanıdık geliyor."

“Ama kızım...”

“Ama anne, bu kokuyu tanıdığımı söylüyorum size. Rahip efendi, lütfen söyleyin bana, anneme bu kokuyu kesinlikle tanıdığımı söylemekte ne gibi bir kötülük olabilir ki?"

"Küçük hanım" der rahip göğsündeki dantelle oynayıp sesinin tonunu yumuşatarak. 

“Kötülük sözcüğü tek başına pek bir anlam taşımaz ama şu anda kestane ağaçlarının altındayız ve biz, doğabilimciler kestane çiçeklerinin..."

"Evet, kestane çiçeklerinin..?"

"Evet, küçükhanım, kestane çiçeklerinin meni gibi koktuğunu kabul ederiz."