Kırmasına kırdık hepsinin yontularını
kovmasına kovduk hepsini tapınaklardan
ama böyle davrandığımız için ölmedi tanrılar.
Ey İyonya toprağı, hâlâ severler hepsi seni
ruhları hâlâ seni anımsar.
Ağustos sabahı doğarken senin üzerinde
yaşamlarından onların bir titreşim karışır havana
ve bazen de bir yeniyetmenin saydam karaltısı,
belirsiz, gelip geçer üzerinden tepelerinin, hızlı adımlarla.
1911, kavafis
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder