Bu resim, Albrecht Dürer’in Yeni Ahit’teki Vahiy Kitabında bahsedilen mahşeri tasvir ettiği on beş baskı resimden oluşan serinin dördüncü ahşap baskısıdır. Eser, Dürer’in ilk büyük illüstrasyon serisidir ve seri, basıldığı 1498 yılında büyük başarı elde eder. Dürer'in yenilikçi tekniği, açık-koyu tonları ve hacmi ortaya çıkaran çapraz taramaları ve paralel çizgileri içerir; binicilerin diyagonal şekilde yerleştirilmesi ise esere dinamizm katar. Bu baskılar sanatçının itibarının uluslararası düzeyde artmasına ve kitap illüstrasyonu konusunda dönüşüm yaşanmasına yardımcı olur. Bu baskı resim serisinin başarısı, Dürer’e ressamın sonuna kadar elde etmeye devam edeceği yeni bir gelir kaynağı sunar. Sanatçımın konu seçimi hayli akıllıcadır. 1500 yılına ramak kalmışken pek çok insan dünyanın sonunun yaklaştığına inanıyordu ve bu sebeple mahşer gününe ilişkin resimler çok gündemdeydi. İncil'de, Tanrının Kuzusu’nun elinde tuttuğu Kutsal Kitap'ın ilk dört mührü kırıldıktan sonra dört atlının ortaya çıkacağı yazar (Vahiy VI: 1-8). Binicilerin kimliği sahnenin betimlenme şekline göre değişir: Dürer’in versiyonunda elinde yay tutan atlı, salgın hastalığı; kılıcını havaya kaldıran figür, savaşı; boş terazi ile at süren figür, kıtlığı; insanları cehennemin pençesine sürükleyen figür ise ölümü simgeler. Temanın esas kaynağı, Eski Ahit’te geçen, Zekeriya’nın her birini farklı renkli atların çektiği ve "göğün dört ruhu” olarak tanımlanan dört savaş arabasının geleceğini haber verdiği kehanet olabilir (Zekeriya VI: 1-7).
İain Zacrek
*
*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder