...aynı türler, çok farklı ekosistemlerde, Çok farklıca evrimleştiler. İguananın ayağındaki şu detaya bakın, orta çağdaki bir savaşçının elini düşünmeden edemiyorum, Kabuklarını korumak için metaliyle. Elin yapısına bakıyorum da, Görüyorum ki iguana ayrıca aynı hücreden geldiğimiz kuzenim.
Şu yaştaki bir varlıkla yüz yüzeyiz. Tüm kırışıklıklarıyla ve tüm bilgisiyle, bir otorite ile karşılaşıyoruz. Kesinlikle, Darwin buradayken, kaplumbağa gençti. Belki Darwin'i görmüştür. Kim bilir?
Hatırlıyorum da bir keresinde çok yorgundum, çünkü lav alanlarında yürümüştüm ve sahilde uyudum. Birşeyin ayağıma dokundugunu hissettim. Baktım ve o bir deniz aslanıydı. Bir diğeri de karşısındaydı. Sonunda 3 tane oldular. Kimse avcı sayılmazdı ve tehdit gibi gözükmediler.
O benim ilk doğa öykümdü ve ilk kez hayvanları fotoğraflayışımdı. 8 yıl boyunca görme fırsatım ve en önemli şeyi anlama fırsatım oldu. Ben de kaplumbağa, ağaç yada bir taş gibi çok doğaldım.
Dik dik bakışı sıradışı şekilde kaldı. Çok derin. Bana doğruydu ve bir resim aldım, parmağını ağzına koydu. İlk kez bir aynaya bakıyordu. Önündeydim ve parmağını geri çekti. Kendisi olduğunu anlamaya başladı. Resmini kabulleniyordum.Tamamen tespit edilmiş hissettim.
Bu bizim ki gibi bir aile, bir büyükbaba, bir baba, çocuklar. Birbirlerine saygılılar, biliyormusun? Ve gittiğinde,onların kurallarına saygı duymalısın Belirli bir yolda oturmalı ve onların bölgesine saygılı olmalısın. Ve sonra anlıyorsun.
Hatta bir balinayla bile arkadaş oldum. Bunlar balinalar, Arjantin'de. Bunun gibi bir yetişkin 35 metre ve 40 tona denk gelir. Yaklaşıyordu, gemiye geldi. Ona dokunabildim. Ve harikaydı. Derisi çok hassastı!
*
The Salt of the Earth
belgeselinden
*
http://kaotikbenlik.blogspot.com.tr/2013/11/derin-zamanlar.html
http://kaotikbenlik.blogspot.com.tr/2014/06/songs-of-humpback-whale.html
O benim ilk doğa öykümdü ve ilk kez hayvanları fotoğraflayışımdı. 8 yıl boyunca görme fırsatım ve en önemli şeyi anlama fırsatım oldu. Ben de kaplumbağa, ağaç yada bir taş gibi çok doğaldım.
Dik dik bakışı sıradışı şekilde kaldı. Çok derin. Bana doğruydu ve bir resim aldım, parmağını ağzına koydu. İlk kez bir aynaya bakıyordu. Önündeydim ve parmağını geri çekti. Kendisi olduğunu anlamaya başladı. Resmini kabulleniyordum.Tamamen tespit edilmiş hissettim.
Bu bizim ki gibi bir aile, bir büyükbaba, bir baba, çocuklar. Birbirlerine saygılılar, biliyormusun? Ve gittiğinde,onların kurallarına saygı duymalısın Belirli bir yolda oturmalı ve onların bölgesine saygılı olmalısın. Ve sonra anlıyorsun.
*
The Salt of the Earth
belgeselinden
*
http://kaotikbenlik.blogspot.com.tr/2014/06/songs-of-humpback-whale.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder