Yalnızlık

Yalnızlığın zorlukları bütünüyle incelenecek.

"Uygulamada" çözümlenmesi gereken büyük sorun: Yalnız

ama mutlu olunabilir mi sorunu.

Yalnızlık, zenginlerin lüksü.

Tutkularıyla yaşamak onları denetim altına almayı gerektirir.

'Bengi dönüş', acıdan hoşnutluk duyulduğunu varsayar.

Bazı insanların yalnızca sıradan olmak için aşırı bir güç

harcadığını hiç kimse düşünmez.

Gözlendiğinde, zaman hızlı ilerlemez. Gözetim altında tutulduğunu

hisseder. Ama zaman, bizim dalgınlıklarımızdan yararlanır.

Belki de iki zaman vardır, gözlenilen zaman ve bizi değiştiren

zaman.

Trajedi, yalnız olmak demek değil, yalnız olunabilir demektir

Bazen, insanların evreniyle bir araya gelmemek için, dünyaya

her şeyi verebilirim . Ama, bu evrenin bir parçasıyım ve en

büyük cesaret, evreni ve onunla birlikte trajediyi kabul etmektir

Özgürlük, gelecek umudu değildir. O, şu andır ve insanlarla

ve şu andaki dünyayla uyumdur.

Artık hiçbir bağa katlanamıyorum, öyle bir özgürlük delisi oldum ki,

 tehlikeli olabilecek bir yalnızlığı gitgide büyütüyorum.

 Kendimden, çöl gibi ıssız yaradılışımdan ötürü bezginliğe

kapıldım.

İnsanlarla uzun bir süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından,

bana biraz yalnızlık gerek.

Dünya nimetlerinden el etek çekip, yalnız geçirilen dört ay.

İrade, düşünce bundan kazançlı çıkıyor. Ama ya gönül?

Hep ormanların kenarlarında esen bu yalnız rüzgar. İnsanın

tuhaf ülküsü: Doğanın ortasında bile, kendine bir ev edinmek.

Gençliğin yitip gittiği bir an vardır. Varlıkların yitirildiği an

bu andır. Ve bu anı kabullenmeyi bilmek gerekir. Ama bu, kabullenilmesi

zor bir andır.

İntihar zamanını belirleyen adamın romanı. intihar zamanını

bir yıl sonrası olarak saptayınca - ölüme aldırmamasından kaynaklanan

müthiş üstünlüğü.

İnsanlar hep bir nedenden ötürü intihar edildiğine inanır.

Ama, iki nedenden ötürü de intihar edilebilir.

Bir manzarayı tek bir kez ama uzun uzun seyrederek acılarını

tedavi eden bir çağdaşın öyküsü yazılacak.

Lautreamont: Denizin suyunun tümü, zihinsel bir kan lekesini

yıkamaya yetmeyecek.

C. 'nin dostu. "Kalbimize yirmi yaşında sıktığımız bir kurşunla

kırk yaşında ölüyoruz."

Bilinçli bir insan, der Dostoyevski, az da olsa kendine saygı

duyabilir mi?

A'nın intiharı. Onu çok sevdiğim için alt üst oldum elbette,

ama aynı zamanda da ansızın onun yaptığını yapma isteğini

duyduğumu anlayınca alt üst oldum.

Dua sırasında uyuklamayı önlemek için -- Aziz lgnatios'un

zihinsel alıştırmaları.

Oldum olası içimde biri, bütün gücüyle. hiç kimse olmamaya

çalışıyor.

Her yerde ve  her zaman duyduğum bu yalnızlık isteğini, bu isteğe eşlik eden düşlere
dalma hazzıyla bir tür ölüm bildiren bu isteği hiç anlamıyorum.

*
Albert Camus

Defterler