GECE: Öznede içinde çırpındığı ya da yatıştığı ( duygusal, düşünsel, varoluşsal) karanlık eğretilemesini uyandıran her durum.
# Gece
# Barthes
# Aşk
"Birbiri ardından, biri iyi, öbürü kötü, iki gece yaşarım...
Bunu söylemek için iki gizemsel ayrımdan yararlanırım:
estar a oscuras (karanlıkta olmak)
bir kusur işlenmeden de ortaya çıkabilir, çünkü nedenlerin ve amaçların ışığından yoksunumdur,
estar en tinieblas (karanlıklar içinde olmak)
nesnelere bağlılığım ve bundan kaynaklanan karışıklık beni kör ettiği zaman başıma gelir.
Çoğu zaman, arzumun karanlığı içindeyimdir; ne istediğini bilmem, her şey yankılanır, bir durumdan bir başka duruma düşerim sürekli:
estoy en tinieblas.
Bazan da bir başka Gece'dir: yalnız, düşünüm konumundayımdır (yoksa kendime verdiğim bir rol müdür bu?), sakin sakin ötekini düşünürüm, nasılsa öyle; her türlü yorumu askıda bırakırım; anlamsızlığın gecesine girerim; arzu titreşimini sürdürür (karanlık ışık ileticidir), ama hiçbir şeyi kavramak istemem; yararsızlığın, ince, görünmez harcamanın Gecesi başlamıştır: estoy a oscuras:
buradayım, öyle, sakin sakin,
aşkın karanlık evinde oturuyorum...
İkinci gece birinci geceyi sarar, Karanlık Kapkaranlığı aydınlatır. "Ve gece karanlıktı ve geceyi aydınlatıyordu." Kararla, Güçle, Ayrılmayla, Tanrı'ya kurban adamayla, vb., kısacası eylemle, aşk çıkmazından çıkmaya çalışmam. Bir geceyi başka bir gecenin yerine koyarım yalnızca. "Bu karanlığı karanlıklaştırmak, işte her türlü tansığın kapısı."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder