Bir zamanlar doğanın ayrılmaz bir parçasıydım; şimdi onun gözlemcisiyim.
Şiir, bilim adamının atmosferinde nefes alamaz.
Mesleğim, doğada Tanrı'yı bulmak, onun gizlendiği yerleri bilmek, tüm oratoryolara, doğadaki operalara katılmak için her zaman tetikte olmaktır.
Anlayışı zenginleştiren ama hayal gücünü çalan ne tür bir bilimdir?
*
Görseller Thoreau'nun
bitki koleksiyonundan:
Thoreau 1842'den itibaren bitki örnekleri toplamaya ve defterlerine Latince isimleri ile not almaya başlar. 900 örnekten oluşan bitki koleksiyonunun 647 parçasını daha sonra Boston Society of Natural History'e bağışlar.
Seneler boyunca Thoreau memleketi Concord'un ormanlık alanlarında, çayırlarında ve bataklıklarında dolaşıp bitkileri, hayvanları, hava durumunu gözlemledi ve ardından bu gözlemlerini Journal'a kaydetti. Otuz üç yaşına bastığı 1850'den başlayarak, botanik gözlemleri daha sistematik hale geldi. Hasır şapkasıyla bitkileri eve taşımaya başladı. Journal kayıtlarını daha tutarlı bir şekilde tarihlendirdi, bazı bitkilerin ne zaman çiçek açtığını not etti ve onlara Latince isimleriyle atıfta bulundu. Botanik taksonomiyi öğrenmeyi ve Concord'da yetişen her bitkiyi, hatta profesyonel botanikçilerin sıklıkla gözden kaçırdığı göze çarpmayan otları ve sazları bile tanımayı hedefledi. Botanik uzmanlığı arttıkça, sanatsal duyarlılıkları da arttı. 1850'ye gelindiğinde, Walden Pond'daki iki yıllık ikametgahı onun arkasındaydı.
Thoreau'nun, Concord'un çiçek açan bitkileriyle ilişkisi ise bilimsel olduğu kadar estetik, felsefi ve maneviydi.
Thoreau'nun çiçeklerle ilgili eğitimi erken dönemde Concord Akademisi'nde botanik dersleri ile başladı ve Harvard'da (biraz da gelişigüzel) devam etti. "Hatırladığım kadarıyla ilk botanikim," diye belirtti Thoreau yıllar sonra, "Birçok bitkinin adını öğrendim -. Çiçekleri koparmaya meyilli değildim - onları olduğu yerde bırakmayı tercih ettim, en çok orada sevdim."
Çiçekleri gözlemlemek, Thoreau için çok bilinçli bir faaliyetti. Her birinin ilk ne zaman filizlendiğini, çiçek açtığını, tohum verdiğini ve öldüğünü bilmek, Concord'un doğal dünyasındaki her günlük değişimi takip edecek bir usta yaratma konusundaki büyük projesinin temel unsuruydu.
"Kısa süre sonra kendimi bitkileri ilk çiçek açıp yapraklandığında gözlemlerken buldum ve onu erken ve geç, uzak ve yakın, birkaç yıl arka arkaya, şehrin farklı taraflarına koşarak takip ettim, komşu kasabalarda, genellikle günde yirmi ila otuz mil arasında. "
" En erken açan çiçekler ve diğer bahar belirtileri Thoreau'yu özelikle büyüledi. "Sık sık belirli bir bitkiyi dört veya beş mil uzakta, iki haftada yarım düzine kez ziyaret ettim, tam olarak ne zaman açıldığını bilebiliyordum."
1851 gibi erken bir tarihte, "kuşların göç döngüleri veya bitkilerin yapraklanması, çiçeklenmesi, meyve vermesi ve tohumlanması gibi akla gelebilecek her mevsimsel fenomen hakkında yüzlerce fenolojik liste ve çizelge"yi derlemeye başladı. 1860'dan 1862'ye kadar, bitkilere ilişkin mevsimsel gözlemlerini, ölümüyle tamamlanmamış bir projenin parçası olan defter sayfalarında birleştirdi.
Kendi hesabına, Thoreau yerel çiçeklerden en az dört yüz tanesini biliyordu. 26 Temmuz 1853'te "Yılın çiçeklerinin yaklaşık onda dokuzunun şimdi çiçek açtığını tahmin ediyorum" diye yazdı ve beş gün sonra, "Bildiğim kırktan az çiçek türünün bu yıl çiçek açmaya devam ettiğini hesaplıyorum. . " Bu çiçekleri sadece çiçeklerinden değil, kuru fidelerinden ve kokularından da ayırt edebiliyordu.
Thoreau'nun çiçekler hakkında yazmasının zevklerinden biri de kokuya olan ilgisidir.
Thoreau'nun kır çiçekleri ve diğer bitkiler arasındaki yaşamı manevi bir öneme sahipti. Bir keresinde bir çam ağacının bir ruhu olabileceğini iddia ederek tartışmalara yol açtı.
Henry David Thoreau, 1862'de kırk dört yaşında öldü. Concord'daki Birinci Cemaat Kilisesi'nin girişine yerleştirilen tabut, kır çiçekleri ile kaplıydı. Louisa May Alcott, yas tutanlar arasındaydı ve daha sonra yazdığı bir mektupta, kilise bahçesinde erken menekşelerin çiçek açtığını yazdı."
*
Thoreau's Wildflowers
kitabından
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder