Ebedi Döngü - Nietzsche

Ya günün ya da gecenin birinde bir şeytan en yalnız anında gelip, şöyle derse sana : "Şu an Yaşıyor olduğun ve şu ana kadar yaşadığın hayatı bir kez daha ve sayısız kez daha yaşamak zorunda kalacaksın; yeni hiçbir şey olmayacak onda, hayatındaki her acı ve her sevinç, her düşünce ve iç çekiş ve söze dökülemeyecek kadar küçük ve büyük her şey geri dönecek sana, aynı sıra ve düzenle - bu örümcek ve bu ayışığı da ağaçlar arasındaki, bu an ve ben de. Varoluşun ebedi kum saati tersyüz edilip hep yeniden, onunla birlikte sen de toz zerresi."

Üzerine atılıp diş bilemez miydin, lanetlemez miydin böyle şeytanı? Belki de ona şöyle diyeceğin olağanüstü bir an yaşamışsındır: "Bir tanrısın sen, bundan daha tanrısal bir şey duymadım." Bu düşünce aklında yer etse, seni olduğun gibi bırakmaz değiştirir, belki de ezerdi. Her şeydeki şu "Bir daha arzular mısın bunu ve sayısız kez daha?" en ağır yük olarak çökerdi eylemlerinin üzerine. Belki de kendine ve hayata karşı hazır olurdun bu nihai ebedi onaylama ve tutkudan başka hiçbir şeyi tutkuyla istememeye?   


Ey ebedi her yer, Ey ebedi hiçbir yer, Ey ebedi boşuna!

Böyle Söyledi Zerdüşt