Picasso’nun “ Mavi Oda” adlı resmi ile onun Boulevard de Clichy'deki odasını tanıyoruz: Sade mobilyalı odanın arka planında, duvarda Toulouse-Lautrec’in bir afişi asılıdır. Wilhelm Uhde, 1901 yılında yapılmış resmi dört yıl sonra nasıl ele geçirdiğini anlatmıştır:
“ Boulevard Rocheouart’ın ve Rue Martyr’nin köşesinde yaşlı, şarap içmeye düşkün bir adamın, yatak ve yatak takımları sattığı bir dükkanı vardı. Resimsever olan bu adam dükkanın kapısı önünde tanınmamış genç ressamların resimlerini ucuz fiyatlarla sergilemişti. Orada sarı saçlı çıplak bir kadının resmedildiği bir tual buldum. Son derece hoşuma giden resim için istenen 10 Frankı ödedim. Ressamın adının P ile başlayan imzasını kesinlikle tanımıyordum. Cafe du Dome’deki arkadaşlarım resmi kötü bir Cezanne taklidi olarak buldular ve ressamın hiçbir özel yeteneğe sahip olmadığını söylediler. Bundan birkaç gün sonra resmin sahibi ile, Lapi Agile’nin tenha, kötü aydınlatılmış, Montmartre’nin tepesinde tek başına duran küçük meyhanesinde tanıştım. Hepimiz ortadaki büyük masanın çevresinde oturuyor ve şarap içiyorduk. Bizler yani birkaç ressam, şair ve edebiyatçı. Verlaine, genç bir adamı tanıştırdı. O sırada yanımdakine satın aldığım resimden bahsettim. Bu adam ressamın kendisi olduğunu ve adının da Picasso olduğunu söyledi. Gece yarısından sonra hepimiz aşağıya indik. O sırada dar duvarlar arasında aniden bir tabanca patladı. Picasso ateşlemişti tabancayı, sanatından hoşlanan birini bulma sevincinden.”
Uhde'nin 1905 yılında satın almış olduğu resim, Picasso’nun arayış dönemine veda ettiği resimdi. Bu resim tüm önceki yapıtlardan daha fazla bütünlüklü bir bağlam içine getirmişti çeşitli etkileri. Bazı yönleriyle hâlâ başka sanatçıları anımsatır. Banyo teknesindeki genç kız motifi ya da arka plandaki, başka bir sanatçıya saygı olarak asılmış grafik ama aynı zamanda perspektife dikkat etmeden resmin yüzeyine nesnelerin yerleştirilişi, çıplak figürün dağınık taslağı ya da alacalı boya lekelerinin resim yüzeyi üzerinde halı deseni gibi dağılışı vb. üslup araçları da Picasso’nun Cezanne ve Manet, Van Gogh ve Degas, Vuillard ve Bonnard gibi sanatçıları ne kadar incelemiş olduğunu gösterirler. Ama Picasso’nun resminde yine de kendine özgü birşey, biraz yeni türde birşey gö rülebilir: Hakim olan bir renk tonu ile (burada açık mavi) oluşturulan bütün bir ruh hali. Picasso bu ilkeyi 1901 yılı sonbaharında daha da geliştirmiştir: Mavi dönemin ilk resimleri oluşmaktadır.
Wilfried Wiegand
İlgili okumalar:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder