Yazmakta olduğu kitabın kapağının
hayallerini kurmayan romancı duygusal eğitimini tamamlamış, olgunlaşmış,
ama kendisini yazar yapan saflığı da kaybetmiş demektir.
Bütün büyük okuma tecrübeleri ve zevkleri, daha sonra hatıralarımızda o kitapların kapaklarıyla karışır.
Okuduğumuz bir kitabın yıllar sonra karşılaştığımız kapağı, bize kitaptaki dünyayı ve hayatımızın geçmiş bir döneminde bir köşede otururken bu dünyaya girdiğimizi bize hemen hatırlatan bir ambleme dönüşür.
Kitap kapakları kitaptaki dünya ile bizim yaşamakta olduğumuz dünya arasında bir geçiş işareti görevi görürler.
Bir kitapçı dükkanını canlı, zengin ve çekici yapan şey, kitapların değil kapakların çeşitliliğidir.
Kitap adları kafamızda tıpkı insan adları gibidir: Bir kitabı milyonlarca benzeri içinden ayırmaya yararlar. Kitap kapakları ise insan yüzlerine benzer: Ya yaşadığımız bir mutluluğu bize bütün gücüyle hatırlatır ya da hiç bilmediğimiz mutlu bir alemi vaat ederler. Bu yüzden kitap kapaklarına insan yüzlerine bakar gibi tutkuyla bakarız.
Orhan Pamuk'un Manzara'dan Parçalar
kitabından
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder