Geri dön!

Paul Verlaine

(1844-1896)

RIMBAUD’YA

3 Temmuz 1873

Dostum,

Bu mektup vardığında, Londra’da olup olmayacağını bilmiyorum. Yalnız sana şunu söylemek isterim ki, senden kesinlikle ayrılmam gerektiğini, bu çok güç ve senin şımarıklığından başka nedeni olmayan kavgalarla dolu bir yaşamın benim için dayanılır yanı kalmadığını anlamalısın artık.

Seni çok sevdiğim için (kötü düşünen alçaktır), şu noktayı da özellikle belirtmek isterim: Üç gün içinde karımla en iyi koşullarda yeniden bir araya gelemezsem, ağzına bir kurşun sıkıp kendimi öldüreceğim. Üç günlük otel masrafı, bir tabanca parası, hayli tutuyor; bu ara cimriliğe kaçma zorunluğum bundan. Ne olur beni bağışla.

Bu son serseriliği yapacaksam, hiç olmazsa tam bir serseri gibi yapayım. Dostum, ölürken seni, yanma dönmek istemediğim seni düşüneceğim; gerçekten de geberip gitmem gerekiyor çünkü artık.

Zıbarırken seni öpmemi ister misin?

Zavalh dostun P. Verlaine

Birbirimizi göremeyeceğiz artık. Karım gelirse, adresimi alırsın; bana yazacağını umarım. Üç gün için, ne eksik ne fazla, Bruxelles’e post-restant olarak yazarsın.

Barrere’e üç kitabını geri ver.

Çeviren: Tahsin SARAÇ

II

MATUSZEWICZ’E

Bruxelles, Post restant, 

5 Temmuz 1873

Sevgili Dostum,

Dayanılmaz ve hiç beklenmedik bir takım sıkıntılar, beni Londra’dan apar topar ayrılmak zorunluğunda bıraktı. Kitaplarımı ve temizletilip geri gönderilmek üzere giysilerimi bırakarak, Rimbaud’yu ekmek zorunda kaldım; içtenlikle söylüyorum, bu bana çok dokundu. Kendimi öldürme tehdidimden sonra karım yanıma gelmek istemiyor; yarın öğlene dek bekliyeceğim; ama gelmeyecek. Böyle bir ölümü pek aptalca bulmaya başlıyorum; bu nedenle, İspanyol Cumhuriyetçi Gönüllülerine katılmayı daha uygun buldum; çünkü burada gerçekten pek umutsuzum. Yarın buradaki İspanya elçiliğine gideceğim; kısa bir süre sonra da yola çıkacağımı sanıyorum. Lütfen hemen “8 gt College St Et Camdentown” adresine uğrayıp kitap ve giysilerimi isteyin. Rimbaud’nun bunlara gereksinimi olmaz artık; bir yığın müsveddeyi, defteri vb. ne yapacak o, bırakıp gidecek elbette. Özellikle müsveddeler için size rica ediyorum, elinizi çabuk tutun lütfen, size minnettar kalacağım; ne olur, bu mektubu alır almaz verdiğim adrese bir uğrayın ve hemen durumu bana yazın. Ev sahiplerime de söyleyin (ben de kendilerine yazdım), yarın kendilerine, ikinci haftanın ücreti olan yedi şilini postayla göndereceğim, peşin ödeyememiştim.

Bana Rimbaud’dan da söz edin. Ben oradan ayrıldıktan sonra sizi gördü mü? Bildirin bana, şaka bir yana, beni çok ilgilendiriyor bu, şakanın hiç de sırası değil hem!

Uzatmayayım, sizden hemen yanıt bekliyorum; giysi ve müsveddelerin posta masrafıyle yeni adresimi size göndereceğim; çünkü birkaç gün içinde bir karargâha katılmış olacağım.

Minnettarınız ve her zamanki dostunuz

P. Verlaine

Çeviren: Tahsin SARAÇ

Total Eclipse filminde, Verlaine ve Rimbaud

'Arthur Rimbaud

(1854-1891)

VERLAINE’E

I

Londra, cuma

 öğleden sonra 4 Temmuz 1873

Dön, dön artık, biricik dost, sevgili dost, dön. Artık iyi ve kibar olacağıma söz veriyorum. Sana karşı soğuk davranmam inatla sürdürdüğüm bir şakaydı; bin pişmanım şimdi buna. Geri dönersen unutulup gider. Bu şakaya inanmış olman ne acı! İki gündür durmadan ağlıyorum. Geri dön. Biraz yüreklilik göster, sevgili dostum. Henüz hiç bir şey yitirilmiş değil; yapacağın şey yalnızca bir dönüş yolculuğu. Burada yine yüreklilikle, sabırla yaşarız. Yalvarıyorum sana. Hem daha çok senin iyiliğine olacak bu. Geri dön, bütün eşyanı yerli yerinde bulacaksın. Umarım ki tartışmamızda ciddi bir neden olmadığını sen de anlamışsındır şimdi artık. Ne korkunç andı o! Peki ama, gemiyi terketmeni işaret ettiğimde sen niye gelmedin? Bu noktaya varmak için mi iki yıl birlikte yaşadık ? Ne yapacaksın şimdi ? Buraya gelmek istemiyorsan, senin bulunduğun yere geleyim mi?

Evet, haksız olan benim.

Beni unutmayacaksın, değil mi?

Hayır, unutamazsın sen beni.

Ben seni hep yüreğimde taşıyorum.

Dostunu yanıtsız bırakma: Birlikte yaşayamayacak mıyız artık? Biraz yürekli ol. Hemen yaz bana.

Daha uzun süre kalamayacağım burada.

Yüreğinin sesinden başka şey dinleme.

Yanma geleyim mi? Hemen bildir bana.

Tüm yaşam boyu sana bağlı kalacağım.

Rimbaud

Hemen yanıtla beni. Burada en çok pazartesi akşamına dek kalacağım. Üzerimde henüz bir peni bile yok; elimdeki tüm parayı postaya veremem. Kitaplarını ve müsveddelerini Vermersch’e bıraktım.

Seni bir daha göremezsem, ya denizci olacağım ya asker.

Çeviren: 

Tahsin SARAÇ

II

Londra, 5 Temmuz 1873

Sevgili Dostum,

Mektubunu aldım. Doğrusu bu kez haksızsın, hem de çok haksız. Önce, mektubunda olumlu hiç bir şey yok. Karın gelmeyecek, ya da, ne bileyim, üç ay sonra, belki de üç yıl sonra gelecek. Geberme konusuna gelince, hadi hadi ben seni bilirim! Anlaşılan karını ve ölümü beklerken, sürtüp duracak, serserilik edecek, onun bunun başını ağrıtacaksın. Ne o ? İkimizin de huysuzluklarımızın saçma ve gereksiz olduğunu hâlâ kabul etmedin mi sen? Öyleyse son suç sende olacak artık; çünkü ben seni geri çağırdıktan sonra bile, yersiz inadında ayak diredin. Başkalarıyle bir yaşamın, benimle olandan daha tatlı geçeceğini mi sanıyorsun? Bunu çok iyi düşün! Hiç kuşkusuz ki hayır!

Yalnız ve yalnız benimle özgür olabilirsin sen; ilerde sana karşı çok daha kibar ve anlayışlı davranacağıma söz veriyorum; kendi payıma düşen haksızlıkları kabul ediyor ve bundan üzüntü duyuyorum, artık aklımı başıma topladım, seni de çok seviyorum; ama bütün bunlara karşın, yine de geri dönmez ya da senin yanına gelmemi istemezsen, büyük bir suç işlemiş olursun; her türlü özgürlüğün elinden gidecek, şimdiye dek çektiklerinden çok daha büyük sıkıntılara düşeceksin ve yıllar boyu pişmanlık duyacaksın. Bütün bunlardan sonra, beni tanımadan önceki durumunu da yeniden bir düşün!

Bana gelince, annemin yanına dönmeyeceğim artık. Paris’e gidiyorum. Pazartesi akşamı yola çıkmaya çalışacağım. Bütün giysilerini satmamı istiyorsun; başka türlü yapamam zaten. Gerçi henüz satılmadı, ama pazartesi sabahı gelip alacaklar. Bana Paris’e mektup yazmak istersen, “A. Rimbaud, 285 Rue Saint-Jacques L. Forain eliyle” diye yolla. Adresimi o bilir.

Karın dönerse, elbette mektup yazıp seni güç durumda bırakmam. Hiç yazmam o zaman.

Tek geçerli söz “geri dön”dür. Seninle birlikte olmak istiyorum. Bu söze kulak vermekle anlayış ve yüreklilik göstermiş olursun.

Yoksa acırım sana doğrusu.

Seni yine de seviyor ve kucaklıyorum.

Yakında görüşmek umuduyle.

Rimbaud

Çeviren: Tahsin SARAÇ