Zerdüşt dağa çıkarken, gençliğinde yaptığı sayısız gezintiyi ve şimdiye dek ne çok dağa,sırta ve doruğa çıktığını anımsadı.
Ben bir gezginim ve bir dağcıyım, dedi yüreğine, düzlükleri sevmem ve öyle görünüyor ki, uzun süre duramam oturduğum yerde.
Kader ve yaşantı olarak ne gelecekse başıma, - bir dağ gezintisi ve bir dağ tırmanışı olacaktır onda: sadece kendisini yaşantılar insan.
Tesadüflerle karşılaşabildiğimiz zamanlar çoktan akıp geçti; zaten bana ait olmayan ne çıkabilir ki artık karşıma?
Ah, başladım en yalnız dağ gezintime!
Neye açlık duyuyordu ruhum gecelerde ve yanlış patikalarda? Ve çıktım dağlara, seni değilse, kimi arıyordum ki her defasında dağlarda, gökyüzü?
Tüm gezintilerim ve dağa çıkışlarım: Bir zorunluluktu bunlar sadece, çaresize geçici bir çare: - uçmak istiyordu sadece, tüm istemim, senin içine uçmak!
Dağlarda yaşamalı.
Mutlu burun deliklerimle soluyorum dağın-özgürlüğünü yeniden! Kurtuldu burnum sonunda, tüm insani varlıkların kokusundan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder